روزگار من

پدر یه بنده خدایی دیشب فوت شد. خود این بنده خدا واسه من عزیزه ولی بخاطر مسائلی از باباش دلخوشی نداشتیم هرچند که من هیچ وقت رو در رو اون مرد رو ندیده بودم. از دید من ناقص العقل ایشون آدم درستی نبوده و از خدا چه پنهون یه مقدار کینه هم ازشون به دل داشتم. ولی چه حکمتیه که شب 23 ماه رمضون به دیار باقی شتافتن رو خدا میدونه و بس . شایدم حکمتی نداشته و این هم یه اتفاق تصادفی بوده مثل هزاران اتفاق دیگه.